Onontplofte bommen in de grond worden steeds minder stabiel

Tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog werden enorme hoeveelheden explosieven afgevuurd. Een groot deel daarvan is niet ontploft zoals bedoeld, maar is door de kracht van hun inslag onder de grond terechtgekomen. Met de regelmaat van de klok worden ze aangetroffen bij graafwerken. Zo botste een kraanoperator in het Britse Plymouth onlangs nog op een bom van 500 kilogram.

Noorse munitiespecialisten, van de Universiteit van Stavanger en de het Noorse Defensieonderzoeksinstituut, waarschuwen nu dat die explosieven steeds minder stabiel worden.

Het probleem is dat veel van de bommen en munitie vorige eeuw bestaan uit Amatol, een samenstelling van ammoniumnitraat en TNT. Maar na verloop van tijd wordt die stof steeds minder stabiel, door de blootstelling aan vocht en stoffen in de bodem. Daardoor worden de explosieven gevoeliger voor verstoring en kunnen ze sneller exploderen.

Meer voorzorgen

De onderzoekers namen de proef op de som en lieten materialen vallen op kleine stalen Amatol die op meerdere locaties in Europa zijn verzameld. Daaruit bleek dat de bommen zeer waarschijnlijk ontploffen bij verstoring, zoals wanneer mensen in de tuin graven of bouwvakkers sleuven graven voor funderingen.

De wetenschappers hebben hun bevindingen gepubliceerd in Royal Society Open Science. Ze waarschuwen dat bij graafwerken, zeker op historische slagvelden of doelwitten van bombardementen, extra voorzorgsmaatregelen zich opdringen om verwondingen of dodelijke ongelukken te voorkomen.