Recordaantal vrouwen in parlementen

Rwanda is met 48,8 procent het land met de meeste vrouwelijke volksvertegenwoordigers. Het wordt op de voet gevolgd door Zweden, waar vrouwen na de verkiezingen van 2006 47,3 van de parlementszitjes bezetten. Ook Costa Rica, (38,6 procent), Nederland (33 procent) en Oostenrijk (32 procent) kwamen na verkiezingen in 2006 boven de 30 procent uit. België telt 34 procent vrouwen in het parlement. De cijfers werden verzameld door de IPU, de internationale organisatie van parlemententen van soevereine staten die 1889 werd opgericht.
Regionaal bekeken hebben de Scandinavische vrouwen met bijna 41 procent vertegenwoordiging de meeste inspraak in de staatszaken. Op de tweede plaats komt het Amerikaanse continent dat met 20 procent beter scoort dan Europa (19,7 procent met de Scandinavische landen, 17,6 zonder). In zwart Afrika en Azië ligt het gemiddelde op respectievelijk 16,6 en 16,5 procent. De mannelijke dominantie in de politiek blijft het grootst op de eilandstaten in de Stille Oceaan, waar minder dan drie procent van de parlementariërs vrouwen zijn.
In zwart Afrika gingen de vrouwen er in 2006 bij bijna alle verkiezingen op vooruit, met name in Mauritanië (+16,7 procent) en Uganda (+5,1 procent). Enkel de Democratische Republiek Congo zorgde voor een valse noot. Na de langverwachte democratische verkiezingen zetelen slechts 8,6 procent vrouwen in het parlement (-3,6 procent).
Het grote verschil tussen landen waar geen vrouwen in het parlement zitten en landen waar ze 50 procent van de dienst uitmaken, wordt voor een stuk door sociale en culturele factoren bepaald. Maar ook een quotasysteem dat parlementszetels of verkiesbare plaatsen op de kieslijsten reserveert voor vrouwen maakt een verschil, zo blijkt uit de cijfers van de IPU.
In de 23 landen met een quotasysteem raakten 21,7 procent vrouwen verkozen in het parlement, bijna het dubbele van de 11,8 procent in landen zonder quota. Quota zijn alleen doeltreffend wanneer de niet-naleving ervan wordt bestraft. In Costa Rica bijvoorbeeld mogen partijen die geen 40 procent vrouwen op verkiesbare plaatsen op de lijst zetten, niet deelnemen aan de verkiezingen. In Brazilië wordt een gelijkaardig quotum van 30 procent niet strikt gehandhaafd, in de Scandinavische landen werken vrijwillige afspraken dan weer wel.